czwartek, 27 kwietnia 2017

5,7 i 10 zasad.

5 Sposobów, , żeby być szczęśliwym(szcęśliwą):
1.Uwolnij twoje SERCE od NIENAWIŚCI.
2.Uwolnij TWÓJ UMYSŁ od ZMARTWIENIA.
3.ŻYJ ZWYCZAJNIE.
4. OCZEKUJ MNIE.
5. MIEJ GŁĘBOKĄ RELACJĘ Z BOGIEM.


7 Sekretów Sukcesu znalazłem(znalazłam) odpowiedź w moim pokoju:

 1.Dach(Sufit powiedział: Celuj wysoko.
2. Wiatrak(Wentylator) powiedział:Bądź świeży, , orzeźwiający-
ok-w porządku...
3.Zegar powiedział:Każda minuta jest cenna.
4. Lustro powiedziało:Zastanów się zanim coś zrobisz.
5. Okno powiedziało:Popatrz na świat.
6. Kalendarz powiedział:Bądź punktualny.
7. Drzwi powiedziały:Pchaj mocno, żeby osiągnąć twój cel.

  10 Rzeczy, które Bóg chce żebyś znał(a) czy pamiętał(a):
1. Ja dam ci odpoczynek.
2. Ja cię wzmocnię.
3. Ja ci odpowiem.
4. Ja wierzę w ciebie.
5. Ja będę ci błogosławił.
6. Ja jestem dla ciebie.
7. Ja cię nie zawiodę.
8. Ja będę cię zaopatrywał.
9. Ja będę z tobą.
10. Ja cię kocham.





środa, 19 kwietnia 2017

Ukrzyżowanie i Zmartwychwstanie Pana Jezusa Chrystusa.

Ewangelia według św. Jana 19,1-42

Jezus skazany na ukrzyżowanie

19 Piłat kazał więc wyprowadzić Jezusa i ubiczować. Żołnierze włożyli na Jego głowę koronę uplecioną z długich, ostrych cierni i ubrali Go w purpurowy płaszcz. Podchodzili do Niego, bili po twarzy i wykrzykiwali:
– Niech żyje Król Żydów!
Potem Piłat raz jeszcze wyszedł do tłumu mówiąc:
– Wyprowadzam go tu, żebyście zobaczyli, że nie znajduję w nim żadnej winy.
Wtedy Jezus wyszedł na zewnątrz – w purpurowym płaszczu i koronie cierniowej na głowie.
– Oto człowiek! – rzekł Piłat.
– Ukrzyżuj! Ukrzyżuj go! – zaczęli krzyczeć kapłani i ich strażnicy na widok Jezusa.
– Sami go ukrzyżujcie! Ja nie znajduję w nim żadnej winy! – odpowiedział Piłat.
– My też mamy Prawo. I według naszego Prawa powinien zginąć, bo nazywał siebie Synem Bożym! – wołali.
Te słowa jeszcze bardziej przestraszyły Piłata. Ponownie wszedł do rezydencji i zapytał Jezusa:
– Skąd pochodzisz?
Ale Jezus nic mu nie odpowiedział.
10 – Nie chcesz ze mną rozmawiać? – dziwił się. – Czy nie wiesz, że mam prawo cię uwolnić albo ukrzyżować?
11 – Nie miałbyś nade Mną władzy, gdyby nie dano ci jej z góry – odrzekł Jezus. – Dlatego większy grzech popełnił ten, który oddał Mnie w twoje ręce.
12 Od tego momentu Piłat starał się uwolnić Jezusa, ale żydowscy przywódcy ostro się temu sprzeciwiali:
– Jeśli go uwolnisz, nie będziesz przyjacielem cezara. Kto obwołuje się królem, występuje przecież przeciwko cezarowi.
13 Usłyszawszy to, Piłat znowu wyprowadził Jezusa na zewnątrz, sam zaś usiadł na fotelu sędziowskim, w miejscu zwanym Kamienny Bruk (po hebrajsku: „Gabbata”). 14 Było około południa, następnego dnia rozpoczynała się Pascha. Wtedy rzekł do zebranych:
– Oto wasz król!
15 – Precz z nim! Przecz! Ukrzyżuj go! – krzyczeli.
– Mam ukrzyżować waszego króla?! – pytał Piłat.
– Nie mamy żadnego króla oprócz cezara! – zawołali najwyżsi kapłani.
16 Wówczas Piłat wydał im Jezusa, aby Go ukrzyżowali. I zabrali Go.

Ukrzyżowanie

17 Jezus niósł swój krzyż na miejsce zwane Czaszką (po hebrajsku: „Golgota”). 18 Gdy dotarł na miejsce, ukrzyżowano Go razem z dwoma innymi skazańcami: Jezusa w środku, a tych dwóch po Jego prawej i lewej stronie. 19 Piłat zaś przygotował i kazał umieścić na krzyżu tabliczkę z napisem: „Jezus z Nazaretu, Król Żydów”. 20 Wielu Żydów mogło więc przeczytać ten opis Jego winy (sporządzany po hebrajsku, łacinie i grecku), bowiem miejsce, gdzie ukrzyżowano Jezusa, znajdowało się w pobliżu miasta. 21 Kapłani jednak domagali się od Piłata:
– Nie pisz: „Król Żydów”, ale: „Twierdził, że jest Królem Żydów”.
22 – Napisałem i koniec! – odrzekł Piłat.
23 Po ukrzyżowaniu Jezusa, żołnierze zabrali Jego ubrania i podzielili je na cztery części – dla każdego po jednej. Wzięli też tunikę, która była utkana w całości – bez szwów.
24 – Nie rozdzierajmy jej – mówili między sobą – ale rzućmy o nią losy. Zobaczymy, kto ją wygra.
W ten sposób spełniło się proroctwo: „Rozdzielają między siebie moje ubrania i rzucają losy o moją tunikę”. Tak właśnie uczynili żołnierze.
25 A obok krzyża Jezusa stały: Jego matka, Jego ciotka – Maria (żona Kleofasa) i Maria z Magdali. 26 Gdy Jezus zobaczył matkę stojącą obok ucznia, który był Jego najbliższym przyjacielem, rzekł do niej:
– To jest twój syn!
27 A do ucznia:
– To jest twoja matka!
I od tego momentu uczeń wziął ją do swojego domu.

Śmierć Jezusa

28 Wiedząc, że Jego dzieło dobiegło już końca, Jezus – wypełniając zapowiedź Pisma – rzekł:
– Jestem spragniony.
29 A stał tam dzban z kwaśnym winem. Nasączono nim więc gąbkę i na kiju podano Mu do ust. 30 Gdy Jezus skosztował, rzekł:
– Wykonało się.
Po tych słowach opuścił głowę i skonał.
31 Ponieważ był to dzień poprzedzający szabat i wielkie święto, żydowscy przywódcy nie chcieli zostawić martwych ciał na krzyżach do następnego dnia. Poprosili więc Piłata, aby połamano skazańcom nogi, przyspieszając ich śmierć, i usunięto ciała. 32 Przyszli więc żołnierze i połamali nogi – najpierw jednemu skazańcowi ukrzyżowanemu z Jezusem, potem drugiemu. 33 Gdy podeszli do Jezusa, zobaczyli, że już umarł. Nie łamali Mu więc nóg. 34 Jeden z żołnierzy przebił jednak włócznią Jego bok, z którego wypłynęła krew i woda. 35 Wiemy, że tak było, ponieważ potwierdził to naoczny świadek, a jego opis jest zgodny z prawdą. On wie, że przekazuje prawdę, abyście i wy uwierzyli. 36 Stało się tak, aby spełniły się słowa Pisma: „Kości Jego nie zostaną połamane”. 37 A także: „Będą patrzeć na Tego, którego przebili”.

Pogrzeb Jezusa

38 Po tym wszystkim niejaki Józef z Arymatei poprosił Piłata o zgodę na zabranie ciała Jezusa. Józef był Jego uczniem, jednak ukrywał się przed przywódcami, ponieważ się ich bał.  
39 Przybył tam również Nikodem – ten, który kiedyś odwiedził Jezusa nocą i przyniósł z sobą około trzydziestu kilogramów mieszaniny mirry i aloesu.  
40 Zabrali więc ciało Jezusa i – zgodnie z żydowskim zwyczajem pogrzebowym – obwiązali je lnianymi płótnami oraz obsypali balsamem. 
  41 Niedaleko miejsca ukrzyżowania, w ogrodzie, znajdował się nowy, nieużywany dotąd grobowiec. 42 Złożyli w nim więc ciało Jezusa, bo spieszyli się, aby zdążyć przed nastaniem szabatu.